Hommelhuisjes

Dit voorjaar zijn er meer hommelkoninginnen dan ooit. Bij hommels overwinteren de jonge koninginnen, die in het voorjaar wakker worden. Ze zoeken dan een plekje voor een nest en beginnen een volk.

Ik hoop dat het komt door het Lochemse zonnebloemenproject (www.zonnebloemlint.nl) waar ik bij betrokken ben. Dat de hommels in de zomer genoeg te eten hadden, waardoor er veel weldoorvoede jonge koninginnen waren. Maar het kan ook liggen aan de zachte winter. Of aan alle houtrillen. En de composthopen die we niet omsteken, zodat ze plekjes hebben om te overwinteren.

Hoe het ook zei, de koninginnen hebben plekjes nodig voor een nest. Daarvoor gebruiken ze vaak nestkastjes van vogels die niet schoon zijn gemaakt. Of verlaten muizennesten. Beide hebben we hier: nestkastjes maken we nooit schoon en lege muizennesten moeten er ook genoeg zijn, gezien het aantal prooien dat onze katten mee naar huis nemen.

Toch vond ik het leuk om te experimenteren met nestgelegenheid. Ik had nog nestmateriaal van het mezennest in de bijenkast vorig jaar. Ik heb een flinke bloempot met een groot gat in de bodem ondersteboven half ingegraven met nestmateriaal er in. Om te voorkomen dat er regen in stroomt, heeft Peter een afdakje gemaakt van een stuk boomstam.

Omdat ik nog nestmateriaal over had, heb ik een bloempot die aan de muur hing bij ons vorige huis, ingericht als hommelhuisje. Het gat voor de afwatering zit daar aan de zijkant. Dat gat heb ik wat groter gemaakt. De pot, gevuld met nestmateriaal, heb ik in de salie gezet. En in die pot is een hommel gaan zitten! Ik denk dat het een akkerhommel is. Grappig genoeg maakt ze geen gebruik van het gat bovenin, dat ik groter had gemaakt. Ze gebruikt het kleine gaatje waar de pot aan hing.

Op het filmpje is ze bezig stukjes blad in de pot te slepen. Dit is zo leuk dat ik nog wat meer potten heb neergezet.

(AH)

Wilgen knotten

In de voortuin hebben we vier knotwilgen staan. Twee ervan zijn amandelwilgen, de andere twee moet ik nog eens determineren.

Wilgen zijn ontzettend belangrijk voor insecten en dan met name bijen. Mijn honingbijen en de vroege hommels maken er volop gebruik van. Maar ook veel solitaire bijen zijn afhankelijk van wilgen. Afhankelijk van de soort wilg, kunnen er wel tot 17 verschillende soorten solitaire bijen op vliegen.

Veel solitaire bijen hebben een beperkte actieradius. Voor hen is knotten een ramp. In het vroege voorjaar komen de bijen uit hun nest en vinden niets te eten, want de wilgen zijn geknot. Honingbijen en hommels kunnen naar andere wilgen in de buurt vliegen, maar voor veel solitaire bijen zou dat te ver zijn. We hebben wilgen in ons bosje staan en bij onze buren staat een enorme treurwilg. Maar dat is al gauw een paar honderd meter en zo ver komen niet alle solitaire bijen.

Om problemen te voorkomen, zagen we alleen de dikste takken uit de knotwilg. De dunnere takken blijven gewoon zitten en zullen bloeien. Die komen in een komend jaar aan de beurt.

(AH)

Paadje

Nu we een mooi hek om de moestuin hebben, met poortjes er in, moest er ook een paadje komen. Zodat je zo uit de woonkamer via de schuifpui door kunt lopen de moestuin in. We hadden al iets aangelegd met plankjes en houtsnippers, maar dat was volledig overwoekerd.

Ik had wel een belangrijke eis, ik wilde dat het paadje nestgelegenheid zou bieden  voor solitaire bijen. Zeventig procent van de bijen nestelt in de grond en bestrating kan daar heel geschikt voor zijn. Mits de tegels brede voegen hebben en er voldoende schoon zand onder zit. Daar hebben bijen een voorkeur voor, zwart zand met veel organisch materiaal kan teveel micro-organismen bevatten. Hierdoor kunnen de larven die uit de eitjes komen die in het zand gelegd worden, ziek worden.

Peter is aan het werk gegaan en heeft een geul van 30 cm diep uitgegraven. Deze is gevuld met schoon zand. Daarna heeft hij met behulp van een latje de tegels en stenen vrij ver uit elkaar gelegd.

Het resultaat mag er zijn en het is heerlijk om op een zonnige dag zo de moestuin in te lopen.

(AH)

Even bijpraten …

Het is alweer meer dan twee maanden sinds ons laatste blog bericht.
Er zijn vast lezers die zich afvragen of er nog wel Roepen op de Moos zitten.
Even bijpraten …

We hebben een hete zomer achter de rug met een paar dagen van boven de 40 graden. En het was vooral ook een droge zomer. Regelmatig werden er buien aangekondigd die we vervolgens in de verte aan ons voorbij zagen trekken. We werden er af en toe chagrijnig van. Of er werd tien millimeter regen verwacht (hoera!) en dan werden het er slechts twee.

Het zal niemand verbazen dat de poel in ons voedselbos bijna droog staat. We hebben deze zomer een paar keer met onze grondwaterpomp in het voedselbos gesproeid. De nog jonge bomen daar zijn vooral bezig met te overleven. Op een enkele appel na dragen de bomen dit jaar nog geen vrucht. En het is nog afwachten of het perzikenboompje zal overleven.

Was het dan alleen maar kommer en kwel? Welnee.

Verschillende druivenplanten bij de pergola gaven dit jaar voor het eerst druiven. Witte en blauwe, lekker zoet. Ze zijn redelijk klein maar dat heeft vast ook te maken met de droogte.

De nieuwe Chinese linde die we achter het huis hebben geplant hebben we veel water gegeven en doet het prima.

Het is ons eerste seizoen in de kas en de tomaten en de komkommers doen het goed. De paprika’s laten het om onduidelijke redenen afweten.

De Japanse wijnbes die tegen de bosrand in de moestuin staat, heeft het fantastisch gedaan. Net als de meeste rode bessenstruiken.

We hebben twee nieuwe kippen (Kukel en Gloria) aan ons huishouden toegevoegd. En natuurlijk de leukste kitten van de wereld. Molly werd al snel door Jodokus liefdevol geadopteerd. Ferdinand had wat langer moeite met die nieuwe spring-in-het-veld maar is inmiddels helemaal bijgedraaid.

(PG)

Pergola

De pergola begint vruchten af te werpen …

(PG)

Mezen

We zagen een koolmees de leegstaande topbar hive (een type bijenkast) ingaan en er na een tijdje weer uitkomen. Bij inspectie bleek dat er een nestje in zit, er waren zelfs al eitjes gelegd.

Als mezen op zulke plekken gaan nestelen, is het hoog tijd nestkastjes op te hangen. Of eigenlijk hadden we dat in het najaar moeten doen. Peter heeft dat vandaag gedaan. Dit jaar zullen ze wel leeg blijven staan, maar dan hangen ze in elk geval al vast. Kan ik volgend jaar misschien weer bijen huisvesten in die kast.

(AH)

Magnolia

Vanmiddag werd er aangebeld. Een meneer van Bladgroen kwekerij uit Soesterberg. Op weg naar een klus in Laren reed hij langs ons huis en zag in onze voortuin een magnolia staan. Hij vroeg of hij die wat mocht bijsnoeien. Een klusje van tien minuten, gratis en voor niks. Tenminste, als hij dan het ‘snoeiafval’ mee mocht nemen. Die takken gebruikt hij om te enten.

Uiteraard hadden wij daar geen probleem mee. Geinig!

(PG)

Multitasken

Koningsdag is dit jaar een perfecte dag om in de tuin te werken. Ik haal onkruid uit de voortuin en doe daarbij heel veel dingen tegelijk.

Allereerst pluk ik paardenbloemhoofdjes om jam van te maken. Ik pluk brandneteltopjes, jong kleefkruid, paardebloemblaadjes en wat ik meer aan eetbaars tegenkom voor een smoothie. Wat ik er uit trek wordt deels op de grond gelegd als mulch, en deels in een emmer gedaan om de moestuin te mulchen. Wortels worden apart gehouden voor de composthoop. En paardenbloemen met bloemknoppen er in hou ik apart voor de ponies van de buurman. En langzaam maar zeker ziet dit stukje voortuin er weer een stuk beter uit.

(AH)

Knotwilgen

In April 2015 hebben we vier wilgentakken in de grond gezet langs de sloot voor ons huis.  Die sloot vormt de afscheiding met de openbare weg en we willen daar een stel knotwilgen hebben. We zijn begonnen met dunne taken. Achteraf gezien en vergeleken met nieuwe wilgen bij ons in de buurt waren die takken misschien wat te dun.

Op de foto zie je de dikste van de vier wilgen. De top van die wilg hebben we gebruikt om het boompje dat het ’t minst goed deed te vervangen.

Het was een klusje waar ik een beetje tegen aan zat te hikken. Het lijkt zo destructief, die eerste keer knotten.  Maar dat is hoe het gaat en ik heb er alle vertrouwen in dat over een paar jaar onze knotwilgen er prachtig bij staan.

(PG)

Onze eerste druiven!

(PG)