Even bijpraten …

Het is alweer meer dan twee maanden sinds ons laatste blog bericht.
Er zijn vast lezers die zich afvragen of er nog wel Roepen op de Moos zitten.
Even bijpraten …

We hebben een hete zomer achter de rug met een paar dagen van boven de 40 graden. En het was vooral ook een droge zomer. Regelmatig werden er buien aangekondigd die we vervolgens in de verte aan ons voorbij zagen trekken. We werden er af en toe chagrijnig van. Of er werd tien millimeter regen verwacht (hoera!) en dan werden het er slechts twee.

Het zal niemand verbazen dat de poel in ons voedselbos bijna droog staat. We hebben deze zomer een paar keer met onze grondwaterpomp in het voedselbos gesproeid. De nog jonge bomen daar zijn vooral bezig met te overleven. Op een enkele appel na dragen de bomen dit jaar nog geen vrucht. En het is nog afwachten of het perzikenboompje zal overleven.

Was het dan alleen maar kommer en kwel? Welnee.

Verschillende druivenplanten bij de pergola gaven dit jaar voor het eerst druiven. Witte en blauwe, lekker zoet. Ze zijn redelijk klein maar dat heeft vast ook te maken met de droogte.

De nieuwe Chinese linde die we achter het huis hebben geplant hebben we veel water gegeven en doet het prima.

Het is ons eerste seizoen in de kas en de tomaten en de komkommers doen het goed. De paprika’s laten het om onduidelijke redenen afweten.

De Japanse wijnbes die tegen de bosrand in de moestuin staat, heeft het fantastisch gedaan. Net als de meeste rode bessenstruiken.

We hebben twee nieuwe kippen (Kukel en Gloria) aan ons huishouden toegevoegd. En natuurlijk de leukste kitten van de wereld. Molly werd al snel door Jodokus liefdevol geadopteerd. Ferdinand had wat langer moeite met die nieuwe spring-in-het-veld maar is inmiddels helemaal bijgedraaid.

(PG)

Toom

Op 7 april hebben we twee bruine kippen opgehaald in Ochten. We noemden ze Vera en Betty.

Beide kippen hadden het zwaar. Tessa, onze laatste Sussex kip, is een stuk groter en moest weinig van ze hebben. Elke keer als zij de twee nieuwelingen zag, werden ze gepikt. Tessa ging bovenop de rug van de kip staan en pikte ze in de kop. Waarbij een van beiden het nog zwaarder te verduren had dan de andere. Dit kipje had al een kale kop toen ze bij ons kwam, blijkbaar was ze eerder gepikt. Haar naam werd al gauw Pixie.

We hielden Pixie en Brownie, zoals we de andere gingen noemen, apart. Ze hadden hun eigen ren en nachthokje. En als ze buiten liepen, zetten wij ze in de moestuin bij de eenden, weg van de andere kippen.

IMG_3565

Helaas voor de eenden leefden de twee bruine kippen hun frustraties op hen uit: ze gingen op de rug van de eenden staan en pikten ze in de kop. Die arme eenden wisten niet wat hen overkwam!

Na een tijdje hebben we de boel omgedraaid en de twee nieuwste kippen met de haan in de grote ren geplaatst, terwijl Tessa en de twee witte kippen in de kleine ren zaten. Dit om te zorgen dat Barend de haan de nieuwe kippen als deel van zijn harem zou zien en ze in bescherming zou nemen.

IMG_3691

Dit werkte en het ging steeds beter tussen de kippen. Na een paar maanden hebben we de bruine kippen ‘s avonds, als ze allemaal op stok waren, in het grote nachthok gezet. Zodat ze nog meer aan elkaar gingen wennen. En na een tijdje gingen Pixie en Brownie uit zichzelf met de andere kippen mee.

Nu is het een toom van vijf hennen en een haan. Pixie en Brownie staan het laagst in de pikorde, maar omdat ze zich daar naar gedragen, geeft dat geen problemen. Die twee zijn het meest onderzoekend en avontuurlijk. Met als hoogtepunt Pixie die ongemerkt het huis ingegaan was, de trap op geklommen en toen ze op het balkon aankwam besloot weer naar beneden te springen, recht op ons af toen we op het terras zaten te ontbijten.

De kippen zijn niet meer uit de moestuin te houden. We laten het hekje naar de kippenren en het bos inmiddels maar open staan, daar trekken ze zich toch niks van aan. En de rare situatie doet zich voor dat de eenden helemaal niet bang zijn voor Barend, Tessa of de witjes, maar op de loop gaan voor Pixie en Brownie.

(AH)

Kippen

We hebben vandaag weer twee kippen opgehaald bij de opvang van Red een Legkip in Ochten. Het zijn twee bruine kippen deze keer en we hebben ze Betty en Vera gedoopt. Maar dat wordt vast al snel “de bruintjes”. De twee eerdere kippen die we bij Red een Legkip hebben gehaald werden ook al snel ‘de witjes’.

IMG_2921

We zijn benieuwd of de introductie met de andere hennen en Barend de haan soepel zal verlopen en of ze snel kunnen aarden. Als dat allemaal lukt hebben ze een veel beter leven voor de boeg dan ze tot nu toe hebben gehad.

IMG_2930

(PG)

Kippenziektes

Onze kip Sookie heeft het ondanks onze goede zorg niet gehaald. We hadden haar apart gezet met Tessa, de andere Sussex kip, om aan te sterken. In de schuur, met een kacheltje, zodat ze minder energie nodig had om op temperatuur te blijven.

IMG_1887

Haar ontlasting was nog niet zoals het hoort, daar hadden we contact over met de dierenarts. Volgens hem was de darmperistaltiek niet op orde. Probiotica zou moeten helpen, als eerste oplossing kreeg ze een capsule door het water die ik zelf af en toe gebruik, vandaag zouden we probiotica voor vogels gaan halen.

Gisteren in de namiddag ging ze echter opeens hard achteruit. We konden ‘s avonds bij dierenarts Oranje terecht in de hoop dat er nog iets aan te doen was.

De dierenarts voelde een gezwel in haar buik. Op de echo bleek dat haar darm helemaal uitgezet was. Dit verklaarde haar problemen met ontlasting. Hoewel de diagnose pas na autopsie vast is te stellen, dacht de dierenarts dat dit zeer waarschijnlijk de ziekte van Marek zou zijn. Helaas restte ons niets anders dan haar in te laten slapen.

Marek is een virusziekte die verlammingsverschijnselen geeft bij kippen. Dit kan zich uiten in verlamde poten en vleugels of een draainek. Er is ook een vorm waarbij kippen blind worden. Maar Sookie had zeer waarschijnlijk de vorm waarbij delen van de ingewanden verlammen. Hierdoor werkt de darmperistaltiek niet meer goed en blijft de voedselbrij/ontlasting te lang in de darm waardoor een en ander gaat rotten met alle gevolgen van dien.

Om marek te voorkomen moeten de kippen als eendagskuiken ingeënt zijn. Dat waren onze Sussex kippen zeer waarschijnlijk niet. Wij hebben ze gekocht via iemand die we op Marktplaats vonden. En die hier waarschijnlijk een leuke bijverdienste aan heeft en niet teveel wil uitgeven aan enten en ringen. Helaas is het vaccin tegen marek niet langer in kleine doses voor hobbyfokkers te verkrijgen. En omdat het een duur vaccin is, is dit best problematisch voor iedereen die wel eens wat eieren uit laat broeden.

Niet alle kippen zijn even gevoelig voor de ziekte van Marek. Volgens dokter Oranje horen de Brahma, de Leghorn en het Twentse hoen tot de gevoelige rassen. Terwijl de Noord-Hollandse blauwe er weer veel beter tegen kan. Van de Sussex wist hij het zo niet te zeggen.

Mochten we ooit weer raskippen willen, dan raadde hij ons aan ze te kopen van hobbyfokkers. Dit zijn mensen die naar shows gaan met hun kippen. En om die ene perfecte kip in de juiste kleurslag te krijgen, zijn er ook heel wat zusjes die net niet helemaal perfect zijn qua uiterlijk. Die worden verkocht. Vaak verkopen dergelijke fokkers een complete toom van kippen met een haan, geënt en geringd. Zo zijn wij aan onze haan Barend gekomen: mooi genoeg voor de show, maar volgend jaar al vrij oud en dan zijn er weer nieuwe mooie hanen opgefokt. Barend zal waarschijnlijk geen last krijgen van marek.

Wie ook geënt zijn, zijn onze geredde legkipjes. Want alle commerciële eendagskuikens worden uiteraard geënt.

IMG_0929

Deze hele droevige episode met Sookie heeft ons weer veel geleerd. Willen we kippen die een respectabele kippenleeftijd halen, en dat is toch al gauw een jaar of acht, dan moeten we er ons van verzekeren dat de kippen ingeënt zijn als eendagskuikens. En ze vervolgens zelf halfjaarlijks inenten tegen IB (infectueuze bronchitis).

En dan speelt er voor ons iets anders mee. Voor elke toom van drie kippen en een haan, zijn er twee haantjes in de pan beland. Of als eendagskuikentje dood gemaakt. We eten zelf geen kippen, wij zijn vegetariër. We respecteren hierin ieders eigen keuze, maar wij kiezen er voor zo weinig mogelijk aan dit systeem deel te nemen. Daarom spreekt ons Red en Legkip zo aan: kippen die letterlijk een afvalproduct zijn en in de kliko zouden belanden nog een fijn leven geven. Hopelijk nog een jaar of zeven, maar elk jaar is al meegenomen.

Dus als we in het voorjaar onze toom weer willen vergroten, zullen we weer contact opnemen met de mensen van Red een Legkip. En vanaf nu houden we Tessa, onze laatste Sussex kip met argusogen in de gaten.

(AH)

Kip Sookie

Onze kip Sookie was duidelijk niet helemaal lekker. Peter had haar eergisteren apart gezet in een bench in de schuur. Daar stond ze niet alleen warm en droog, maar ook konden we haar goed in de gaten houden. En mocht ze iets besmettelijks hebben, dan kon ze de rest niet aansteken.

Vanochtend had ze nog steeds niets gegeten en gedronken. We gaven haar wat extra lekkere hapjes, granaatappelpitjes, en die lustte ze wel. Dat was nog niet goed genoeg en daarom zijn we naar de dierenarts gegaan. Omdat onze ervaring is dat de meeste dierenartsen niet veel verstand hebben van kippen, gaan wij naar de vogeldierenarts in Zelhem. Dokter Oranje heeft Sookie bekeken en haar ontlasting onderzocht. Ze blijkt een anaerobe bacteriële darminfectie te hebben.

Hij stelde voor al onze kippen een antibiotica kuur te geven, zodat Sookie weer bij de toom kan. We hebben Sookie voor de zekerheid de eerste portie met een spuitje in haar snavel gegeven en haar daarna bij de andere kippen gezet. Daar begon ze voorzichtig weer wat te eten.

Sookie

Op de foto ze je Peter met de kip op schoot, net nadat ik 10 ml water met antibiotica in haar snavel heb gedruppeld.

(AH)

Kippen en een haan

We hebben eerder verteld dat we drie nieuwe kippen hebben geadopteerd: Doortje, Nellie en Aagje. Dit leek allemaal heel goed te gaan, alleen was Aagje wel duidelijk de laagste in rang.

De twee Sussex kippen pikten Aagje regelmatig. Soms werd ze zelfs in een hoekje gedreven waarna een van de twee veel grotere kippen op haar ging zitten om haar op de kop en in de nek te pikken. Arme Aagje was duidelijk bang voor Sookie en Tessa en kreeg zelfs een kale plek op haar kop. En het leek steeds erger te worden.

We moesten in actie komen en we begonnen al te overwegen of het niet beter zou zijn als we Aagje terug zouden brengen om haar naar een meer geschikte plek te laten bemiddelen. Daarvoor namen we contact op met Anoeska van Red een legkip. Anoeska zag toch nog wel  mogelijkheden om de situatie te verbeteren. Misschien zou het helpen als we Aagje met een van haar pestkoppen op neutraal terrein een tijdje samen in een ren zouden zetten.

Of we konden er een haan bij nemen. Hanen zijn de baas in een toom en over het algemeen leggen alle kippen zich daar bij neer. Hanen doen daar ook wat voor: ze geven doorgaans de lekkerste hapjes aan de kippen en beschermen ze tegen allerlei gevaar. Ook
houden ze de groep bij elkaar, wat de veiligheid ten goede komt.

Na enig rondbellen en kijken, hebben we een Wyandotte haan gevonden die we Barend hebben genoemd. Na een heel korte introductie hebben we Barend bij de kippen gezet.

Sookie, de Sussex hen die tot nu toe de leiding had, moest natuurlijk even uitproberen of dit nieuwe dier ook naar haar wou luisteren. Maar na wat gefladder met opgezette veren en om elkaar heen springen was ze al gauw van het tegendeel overtuigd.

Wat Aagje betreft was het liefde op het eerste gezicht. In het begin bleef ze constant bij Barend. En inmiddels is de situatie genormaliseerd. Als een van de Sussex kippen denkt Aagje te moeten pikken, dan zet Barend dat gauw recht. Aagje kan nu tegelijk met de andere kippen eten. En we hebben haar zelfs al een keer naast Tessa, haar grootste pestkop, zien slapen.

Barend heeft een mooie, bescheiden kraai. Niet luid genoeg om ons wakker te maken, maar luid genoeg om gezellig en huiselijk te klinken. Kortom, op kippengebied is Barend
een grote aanwinst.

Nou nog voorkomen dat er kuikens van komen.

(AH)