Dag vijg

We hadden een kleine vijg in onze tuin gezet, die elke winter bevroor. Hij liep daarna wel weer uit, maar dit schoot niet echt op. Dus besloten we even wat geld uit te geven aan een flinke vijgenboom, want als ze wat ouder en groter zijn, zijn ze beter bestand tegen de vorst.

Vanochtend vroeg Peter aan mij of die boom eerst niet veel groter was. Ik dacht van wel, maar er leek niets afgebroken te zijn. Rara hoe kan dat, een boom die bijna een meter korter wordt, zonder dat er een wond te zien is.

Die wond was er wel. Toen ik er aan trok, bleken alle wortels verdwenen net als een stuk van de stam. Wat over was, is een heel stuk de grond in getrokken. Blijkbaar zijn vijgenwortels erg lekker. Wie er zo gek op is, weten we niet. Elke tip is welkom!

Het vijgenboompje dat maar niet groter wilde groeien, hadden we op een andere plek gezet. Die lag opeens plat op de grond, alsof hij bij de grond was afgebroken. Wij gaven de eenden de schuld, maar nu denken we dat dezelfde knager hem noodlottig is geworden.

Ik ga proberen van de restanten van de vijgenboom stekken te nemen. Want we zijn gek op vijgen en we geven ons niet zomaar gewonnen.

(AH)