In 2016 hebben wij drie kersenboompjes geplant in de moestuin. Vorig jaar bezweek er een aan de vraatzucht van de woelmuizen. Vandaag hebben wij die boom vervangen door een abrikoos (Prunus Armeniaca ‘Tros Oranje’). We hadden al eerder een abrikoos geplant maar ook die viel ten prooi aan de muizen.
We moesten dus een plan bedenken om te voorkomen dat het nieuwe boompje ook zou worden opgevreten.
We denken een oplossing te hebben gevonden. We hebben een groot gat gegraven en dat bekleed met volière gaas. Zo komt de boom in een beschermende ‘kooi’ te staan met voldoende ruimte voor de wortels om te groeien. Dat gaas was overigens nog duurder dan de boom.
We hopen van harte dat deze oplossing zal werken. Want het is wel heel frustrerend om een zelf geplante boom te zien omvallen.
Het heeft vannacht behoorlijk geregend. En de verwachting is dat het de komende dagen nog even zo blijft doorgaan. Fijn voor het grondwater. Het ziet ernaar uit dat we deze zomer niet ingaan met zo’n lage grondwaterstand als vorig jaar.
Wij zijn niet de enigen die blij zijn met deze regen. De eenden vinden het heerlijk om in de modder op zoek te gaan naar eten.
Bij het verschonen van het eendenvijvertje laat ik het water altijd in de wadi stromen. Dat is telkens weer dikke pret voor de eenden. Die wadi hebben we eind 2018 gegraven en het is nu eigenlijk de eerste keer dat hij door de regen is volgestroomd.
Het is alweer meer dan twee maanden sinds ons laatste blog bericht. Er zijn vast lezers die zich afvragen of er nog wel Roepen op de Moos zitten. Even bijpraten …
We hebben een hete zomer achter de rug met een paar dagen van boven de 40 graden. En het was vooral ook een droge zomer. Regelmatig werden er buien aangekondigd die we vervolgens in de verte aan ons voorbij zagen trekken. We werden er af en toe chagrijnig van. Of er werd tien millimeter regen verwacht (hoera!) en dan werden het er slechts twee.
Het zal niemand verbazen dat de poel in ons voedselbos bijna droog staat. We hebben deze zomer een paar keer met onze grondwaterpomp in het voedselbos gesproeid. De nog jonge bomen daar zijn vooral bezig met te overleven. Op een enkele appel na dragen de bomen dit jaar nog geen vrucht. En het is nog afwachten of het perzikenboompje zal overleven.
Was het dan alleen maar kommer en kwel? Welnee.
Verschillende druivenplanten bij de pergola gaven dit jaar voor het eerst druiven. Witte en blauwe, lekker zoet. Ze zijn redelijk klein maar dat heeft vast ook te maken met de droogte.
De nieuwe Chinese linde die we achter het huis hebben geplant hebben we veel water gegeven en doet het prima.
Het is ons eerste seizoen in de kas en de tomaten en de komkommers doen het goed. De paprika’s laten het om onduidelijke redenen afweten.
De Japanse wijnbes die tegen de bosrand in de moestuin staat, heeft het fantastisch gedaan. Net als de meeste rode bessenstruiken.
We hebben twee nieuwe kippen (Kukel en Gloria) aan ons huishouden toegevoegd. En natuurlijk de leukste kitten van de wereld. Molly werd al snel door Jodokus liefdevol geadopteerd. Ferdinand had wat langer moeite met die nieuwe spring-in-het-veld maar is inmiddels helemaal bijgedraaid.
Eind februari schreef Annelies op dit blog over bamboe. Hoe ik een oud hoekbad in de moestuin had ingegraven en weer had volgegooid met zand. Daarin hadden wij een kleine bamboeplant gezet. Het bad was om te voorkomen dat de bamboe de hele moestuin in bezit zou nemen. We twijfelden wel een beetje of de afwatering voldoende zou zijn en of daardoor de bamboe niet te nat zou staan.
Onlangs namen we een kijkje op zorgkwekerij Het Nieuwe Veld in Diepenveen. Daar zagen we een klein bosje van heel mooie bamboe. Onze eigen bamboe stond er ondertussen nog steeds een beetje bedroefd bij. We besloten ter plekke dat we de bamboe zouden gaan verhuizen naar een andere plek.
Eerder deze week heeft Annelies de bamboe een nieuw plekje gegeven in het voedselbos. Zonder ingegraven bad. Het is een beetje een zoekplaatje maar op de foto kun je zien dat de bamboe al een paar nieuwe scheuten heeft gemaakt. Waarschijnlijk dus een goede zet, deze verhuizing. En als de bamboe echt gaat woekeren zullen we alsnog een drempel ingraven om te voorkomen dat het voedselbos helemaal wordt overgenomen. En veel bamboescheuten eten helpt natuurlijk ook.
Op de plek met het ingegraven bad hebben we nu wat planten gezet die beter tegen natte voeten kunnen: koninginnekruid, grote kattenstaart en polei.
Bij het aanleggen van de poel in ons voedselbos besloten we, in overleg met Johan ten Elsen, om eerst maar eens de natuur de vrije hand te geven. Niet zelf de oevers al beplanten maar gewoon maar laten komen wat er komt.
Omdat er bij de kikkerpoel van de buurman en verschillende sloten in de buurt volop riet groeit hadden we verwacht dat ook bij onze poel snel riet zou opkomen.
Dat gebeurde niet. Wél verschenen er heel veel kleine wilgjes, zowel op de oevers als in het water. Om te voorkomen dat de oevers daarmee helemaal dichtgroeien ben ik begonnen ze te verwijderen. Een vervelende klus want die krengen hebben zich stevig geworteld. En lang gebogen staan is niet lekker voor de rug. Ook kreeg ik er blaren van aan mijn handen.
Ik heb inmiddels meer dan de helft van de takjes weggehaald. Ik was van plan vandaag de klus af te maken maar het regent en waait dus dat stel ik nog even uit.
Ik zag overigens alweer heel kleine wilgetakjes hun kop opsteken op plekken die ik al had aangepakt. Dus voorlopig zijn we er nog niet van af!
We hebben een hek om de moestuin laten zetten. Het heet een schapenhek maar het houdt ook eenden tegen. Het stond al langer op ons verlanglijstje. Het oude gaas was hard aan vervanging toe. Bovendien vonden we het niet mooi. De nieuwe afrastering is wél erg fraai. Het heeft een heel landelijke uitstraling en nodigt ook echt uit om er mooie bloemen en struiken bij te zetten.
De moestuin is min of meer een vierkant. Aan twee kanten staat nu het nieuwe hek. Bij de houtsingel wordt de moestuin afgesloten met een takkenril en een beukenhaag. Bij de bosrand hebben we het oude gaas laten staan. Dat is inmiddels al deels aan het dichtgroeien met bramen en een Japanse wijnbes.
Er zijn nu maar liefst vijf poortjes waardoor je in de moestuin kunt komen. Vier daarvan maken onderdeel uit van het schapenhek. Voor één van die poortjes heb ik een trapje met oude betonbanden aangelegd vanaf ons terras. Het vijfde poortje leidt naar het voedselbos en is ook aan vervanging toe. Maar over hoe we dat gaan doen denken we nog even na.
In augustus vorig jaar zijn wij met ons blog overgestapt van Tumblr naar WordPress. Dat zal veel van onze lezers niet of nauwelijks zijn opgevallen. Die overstap heeft niet alleen voor ons voordelen maar ook voor onze lezers.
Wij vinden het beheer van Roepen Op De Moos nu prettiger en ook het schrijven en publiceren gaat allemaal wat gebruiksvriendelijker.
De foto’s die we bij elk verhaaltje plaatsen zijn scherper en komen daardoor beter tot hun recht dan voorheen. Bij het overzetten van al onze oude posts van Tumblr naar WordPress zijn de oude foto’s meegenomen. Ik ben bezig de lay-out van die oude posts te herstellen en de foto’s te vervangen door nieuwe versies. Daarbij valt het kwaliteitsverschil echt op.
De meeste lezers worden nog steeds via onze Facebook pagina er op geattendeerd dat er een nieuwe post is geplaatst op ons blog. Maar dat kan ook anders. WordPress biedt je de mogelijkheid om Roepen Op De Moos te volgen via e-mail. In de rechterkantlijn kun je (onder het kopje “Volg Roepen Op De Moos via e-mail”) je e-mailadres invullen. Klik daarna op de knop “Volg”. Je krijgt dan iedere nieuwe post per e-mail toegezonden.
Ook is het nu veel makkelijker om een reactie bij een post te schrijven. Dat kan onder het kopje “Geef een reactie”. Je moet dan wel je naam en e-mailadres invullen . De naam kan een verzonnen naam zijn maar het e-mailadres moet een bestaand e-mailadres zijn. Dat adres wordt overigens niet zichtbaar voor de lezers van het blog. Annelies en ik krijgen het wél te zien. Wij moeten een reactie ook eerst groen licht geven voordat die op het blog zichtbaar wordt.
Je kunt een post ook “liken” maar daarvoor moet je wel een WordPress-account hebben. Zo’n account is gratis. We blijven gewoon doorgaan met de Roepen Op De Moos Facebook pagina. Ook daar kun je natuurlijk een post “liken”.
Samengevat zijn er de volgende opties:
Je kunt Roepen Op De Moos volgen per e-mail door je te abonneren op onze e-mail service (tik je e-mail adres in in de rechter kolom van ons blog).
Je kunt een reactie achterlaten door die in te tikken bij een post (je moet dan wel je naam en e-mail adres opgeven – e-mail is niet zichtbaar voor de lezers).
Om een post te kunnen “liken” moet je een (gratis) WordPress account hebben; liken kan ook via onze Facebook pagina.
We hopen op deze manier ons blog iets interactiever te maken. Maar we zijn natuurlijk blij met elke lezer, interactief of niet!
Vanmiddag werd er aangebeld. Een meneer van Bladgroen kwekerij uit Soesterberg. Op weg naar een klus in Laren reed hij langs ons huis en zag in onze voortuin een magnolia staan. Hij vroeg of hij die wat mocht bijsnoeien. Een klusje van tien minuten, gratis en voor niks. Tenminste, als hij dan het ‘snoeiafval’ mee mocht nemen. Die takken gebruikt hij om te enten.
Uiteraard hadden wij daar geen probleem mee. Geinig!
Nu we een volwaardige kas hebben neergezet hebben we een foliekas over. Hem aan iemand anders weggeven vonden we niet echt een optie omdat het folie al behoorlijk gescheurd was. En eigenlijk beviel de kas niet zo goed, dus we willen hem zelf niet meer gebruiken. We hebben met de gedachte gespeeld om het frame van de kas te laten begroeien met klimplanten. Misschien als romantische rozenpoort naar het voedselbos (niet erg praktisch) of gewoon in een verloren hoekje van de moestuin (maar waarom?).
Ik heb nu een veel zinvollere nieuwe bestemming bedacht: een frame om de frambozen aan op te binden.
De bogen kunnen eenvoudig verwijderd worden zodat er in de winter alleen een paar metalen buizen uit de grond steken. En ’s zomers en in het najaar, als de frambozen zijn opgebonden, zullen de bogen nauwelijks opvallen tussen de grote frambozenplanten. Althans, dat is mijn verwachting. Geniaal!
Roepen Op De Moos 